بزار چند تا سوال ساده ازت بپرسم ! اگر بهت بگم تو دو سال دیگه باید به عنوان یک رتبه برتر کنکور شناخته بشی تو چه چیزی بهم میگی؟ یا نه اگر بهت بگم تو ده سال دیگه باید یکی از موفق ترین آدم های شهرت باشی چی بهم میگی!
تو برای جواب دادن به این سوال ها دو تا گزینه داری گزینه اول آره میتونم و گزینه دو من نمیتونم! ولی من در جواب فقط یک گزینه دارم و اون هم اینه که : حق با توئه !
به همین راحتی!
بزار یکم بیشتر در موردش با هم صحبت کنیم اگر تو فکر میکنی توانایی انجام دادن کاری رو داری و یا میتونی در یه کاری موفق باشی قطعا حق با توئه و در نقطه مقابل اگر معتقدی که تو نمیتونی کاری رو انجام بدی و به احتمال زیاد توی این کار قراره شکست بخوری باز هم حق با توئه !
خیلی از موضوعاتی که ما در طول روز بهشون فکر میکنیم مثل رسیدن به موفقیت یا به دست آوردن دستاورد های بزرگ همه و همه به خودمون بستگی داره یعنی این مهمه که ما با چه دیدگاهی به سمت انجام دادن اون کار بریم !
وقتی ما قبول میکنیم که توانایی انجام دادن کاری رو داریم ذهنمون ما رو آماده میکنه که به سمت اون هدف بریم یعنی اگر ما ذهنیت درستی به موضوع داشته باشیم همون اول انرژی و انگیزه لازم رو از خودمون به دست میاریم! چی از این بهتر که در وهله اول خودمون به خودمون انرژی بدیم؟ فکر کن تو یک قدرت بزرگ به نام انرژی دادن و انگیزه دادن داشته باشی ولی ازش استفاده نکنی! خب چرا باید از این قدرت استفاده نکنیم؟
نکته‌ای که در این زمینه وجود دارد اینه که اگر ما دیدگاه مثبتی نسبت به اهدافمون داشته باشیم اگر در طول مسیر مشکلی هم پیش بیاد به راحتی میتونیم اون مشکل رو پشت سر بزاریم
حالا در نقطه مقابل اگر ما همون اول کار به این فکر کنیم که نه ما موفق نمیشیم نه ما نمیتونیم به اهدافمون به دست پیدا کنیم اون موقع چه اتفاقی میافته؟ اون موقع مغز ما به جای اینکه به ما انرژی بده انرژی ما رو میگیره و خودش مانع از این میشه که به اهدافمون دست پیدا کنیم! توی این موقعیت که وقتی یک سختی کوچک می بینیم سریع ناراحت میشیم و برای همیشه بیخیال رسیدن به اون هدف میشیم! به همین راحتی!
نظر خود را بگذارید
برای ارسال نظر باید وارد شوید.