توی مسیر موفقیت، خیلی ها هستن که هر انتخابی کرده باشی، مدام بهت میگن:

_       تو نمی تونی!

_       به هیچ جا نمی رسی.

_       این راهی که داری میری،  آینده نداره.

_       دانشگاه چیه، همه دانشجوها بیکارن.

_       کار چیه، درس بخون، دکتر مهندس بشی.

_       تو میخوای بری فیزیکدان بشی؟ یک چیز ساده تر انتخاب کن از پسش بر بیای.

_       میخوای سیاست مدار بشی؟ اینکاره نیستی بابا، ولش کن.

_       ورزشکار؟ باید از بچگی شروع میکردی، الان دیگه دیره.

هر رشته ای انتخاب کنی، به هر کاری، هر هنری و حرفه ای دست میزنی، یه عده با این حرف ها و نظر دادن ها جونت رو به لبت می رسونن.

گاهی وقتا کسایی که این حرف ها رو میزنن غریبه و فامیل و در و همسایه ان. اما گاهی ام، خونواده مون هستن! دوستامون هستن که به خیال خودشون دارن به صلاح مون عمل می کنن. توام تا این حرف ها رو از کسی که دوست داره میشنوی، ترس برت میداره…

با خودت میگی؛

– نکنه نتونم؟ اون منو خوب میشناسه، نکنه داره درست میگه؟ نکنه به حرفش گوش ندم، دیگه دوسم نداشته باشه؟! نکنه، موفق نشم، دیگه ازم حمایت نکنه؟

بزار یک چیزی بهت بگم و خیالت رو برای همیشه راحت کنم عزیز دل:

این جملات از دهن کسایی که تلاش کردن برای رویاها و اهدافشون رو بلدن در نمیاد!

فقط یه نگاه به اون آدم ها و زندگیشون بنداز. ببین آیا دنبال رویاهاشون هستن؟ ببین شجاع هستن؟ تو زندگی شون به اون چیزایی که دوست داشتن رسیدن؟ ببین تلاش کردن بلدن؟ اعتماد به نفس دارن؟ ببین اصلا رویا دارن!؟ یا خیلی وقته از این چیزا دست کشیدن و اسیر و روزمرگی های زندگی هستن؟

برای موفقیت؛

 مشورت کردن، نظر پرسیدن، یاد گرفتن، همه و همه، خیلی خیلی مهم هستن. اما از کی؟ آیا میشه از هرکسی چون با ما آشنایی داره، یا ما رو دوست داره، نظر بخوایم؟

برای قهرمان شدن، باید به حرف های برنده ها گوش کنی نه بازنده ها! چون برنده ها تو مسیری که تو دوست داری، از سدمشکلات عبور کردن و راه رو یاد گرفتن، اما بازنده ها پشت موانع موندن و عقب گرد کردن.

هرگز نذار،

 کسی که خودش برای رویاهاش نمی جنگه، مانع رسیدن تو به رویاهات بشه…

آقای امانوئل جیمز ران که یک کارآفرین بزرگ آمریکاییه، یک بار حرف قشنگی زد:

“افراد موفق کارهایی انجام می‌دهند که افراد ناموفق دوست ندارند انجام دهند. آرزو نکنید ای کاش همه چیز آسان‌تر شود. آرزو کنید ای کاش من بهتر شوم.”

این جملات حرف های زیادی برای گفتن دارن بچه ها. میخواد بگه، اونی که تلاش کردن رو بلد نیست، رویا نداره و پای حرفش نمی ایسته، میگه؛

-میخوای معلم شی؟ تو جامعه ما که از معلمی پول در نمیاد. برو دنبال یک رشته نون و آب دار.

اما اونی که خودش اهل رویاپردازی و سعی کردنه، میگه؛

-خوب کاری میکنی دنبال شغل مورد علاقت میری. آفرین. با عشق کار کن، خیلی تلاش کن، تا میتونی تو کارت مهارت کسب کن. بعد میبینی ماهر که باشی، از هر کاری میتونی پول خوب در بیاری.

الان نکته رو گرفتی؟ تا زمانی که عقلت و احساست رو بدی دست افرادی که یک عمر دارن درجا میزنن، توهم کنارشون، تو همون سطح باقی میمونی. درواقع زندگی اون افراد میشه، آینده ی تو!

پس تاکید میکنم هرگز؛

با تفکرات و اعتقادات دیگرانی که برای اهدافشون تلاش نمی کنن،  زندگی نکن، درس نخون، کار نکن.

اگه یک روزی یکی از این افراد بهت گفت:

-هدف مناسبی انتخاب نکردی چون دقیقا نمی دونی از اول تا آخر باید چیکار کنی! اگه راست میگی بگو از نقاشی چجوری می خوای کلی پول در بیاری..؟

تو بهش بگو:

چون رویای بزرگی دارم، همه ی پله های رسیدن بهش رو دقیق نمی بینم. کافیه تا 5 پله جلوی پامو درست ببینم تا بتونم حرکت کنم. کسایی کل راه رو از بر هستن، که مسیر های خیلی کوتاه و اهداف کوچیکی داشته باشن.

مراقب قلب و ذهن پر انرژیت باش رفیق! نذار کسی مانع موفقیت ات بشه.